Op vakantie doe ik alsof ik goed kan zwemmen. Met mijn hoofd onder water trek ik in verstilde borstcrawl één baantje heen en één baantje terug. Vervolgens hang ik enkele minuten als een bokser in de touwen tegen de rand van het zwembad. Lees verder
Categorie archieven: Verhaal
Gilles de la touracket
Tijdens amateurtennistoernooien speel je zo nu en dan tegen een oude bekende. Zo stond ik laatst met Martin op de baan, een plaaggeest uit mijn vroegste schooljaren. Rond mijn 7e levensjaar rolde hij met vaste regelmaat op schoolpleinen en grasvelden met zijn knieën over mijn bicepsen. Daar zou hij nu, 37 jaar later voor gaan boeten. In de kwartfinale van de HerenDubbel 6. Lees verder
Voetbalkomieken
Ik had er geen zin in, kijken naar de live-beelden van Portugal-Nederland. Acute Oranjeallergie. Na de zielloze poulewedstrijden tegen Denemarken en Duitsland kreeg ik het. Ik kon geen straatvlaggetje, supermarktgeluksvogeltje of Paniniplaatje meer zien. Twee jaar geleden, had ik het ook. Na het zien van een finale als een Jackie-Chanfilm Lees verder
Kentekenblind
Kentekens van auto’s, ik krijg ze maar niet in mijn kop. Van de auto’s die ooit met hun sleutel aan mijn sleutelbos zaten, zijn de kentekens vervlogen. Helemaal weg. Toch kan ik geboeid naar kentekenplaten kijken. Bij voorkeur met het stuur in mijn handen op weg naar een vakantiebestemming. Ik verbeeld me dat de karaktertrekken van een volk terugkomen in dat stukje bumpermetaal. Lees verder
Leedvermaakmagneet
Supporter zijn van een club, het heeft veel weg van een huwelijksverbintenis. Niet alleen de lusten maar ook de lasten. In goede en slechte tijden, dat werk. Voor mij is het niet weggelegd. In de 8 jaar (…) dat AZ in de eerste divisie huisde, meed ik de Alkmaarder Hout als de woning van een kennis die zijn vriendin mishandelt. Lees verder
Wat deed jij op 5 mei 2005?
Vraag een AZ-supporter wat hij op 5 mei 2005 na AZ-Sporting deed en hij kan je het precies vertellen. De gevoeligste nederlaag uit de geschiedenis van AZ, nóg treuriger dan het missen van de landstitel op Woudestein, heeft een litteken achtergelaten. Bijna 7 jaar later is het litteken voor de buitenwereld onzichtbaar maar voor de AZ-fan nog steeds gevoelig. Lees verder
Maheerlijk
‘Heb je nog een beetje kunnen genieten van je doelpunt?’, vraagt Hans Kraay jr. aan Adam Maher. De jonge spelverdeler ontwijkt het uitgestoken been van de getapte oud-voetballer en dribbelt verder naar een teamanalyse. Dit is niet het moment om lang stil te staan bij een mooi doelpunt. AZ is een half uur daarvoor op eigen veld uit de bekerstrijd gewipt. Lees verder
Bijrol
Onderweg naar huis op het windrijke fietspad tussen Egmond en Alkmaar kwam ik Piet vaak tegen. Hij fietste elke dag naar het centrum van Egmond aan de Hoef, vermoedelijk voor een bezoek aan de sigarenwinkel van Jan Twisk. Lees verder
Handkus II
‘Slechts één keer heb ik het tot krantenknipsel geschopt. Ik heb het knipsel zó goed bewaard dat ik het niet meer terug kan vinden’, schreef ik een paar weken geleden. Het knipsel is inmiddels boven water. En…ik moet iets bekennen, mijn visuele geheugen rammelt als een Portugese tram. Lees verder
Driepettengrens
In de jaren ’90 was het in het amateurvoetbal heel normaal om als assistentscheidsrechter 2 petten te dragen. In de korte periode dat ik als ‘grens’ met een vlag langs de zijlijn heen en weer liep was er één wedstrijd waar ik er zelfs 3 op had. Lees verder