Driepettengrens

In de jaren ’90 was het in het amateurvoetbal heel normaal om als assistentscheidsrechter 2 petten te dragen. In de korte periode dat ik als ‘grens’ met een vlag langs de zijlijn heen en weer liep was er één wedstrijd waar ik er zelfs 3 op had. Lees verder

Hemelbier

Johan was mijn beste vriend. Het viel dan ook niet mee om afscheid van hem te nemen toen ik op mijn 10e van Alkmaar naar het 6 kilometer verderop gesitueerde Egmond verhuisde. Sinds onze vriendschap op de kleuterschool aanving, hadden we hutten in onze speelkelder gebouwd, riddergevechten gevoerd, met lego geknutseld en een kabelbaantje met een blikje tussen onze slaapkamers gespannen (voor chips, koek, tekeningen en andere belangrijke zaken). Lees verder

Tribuneklappen

Deze week speelt AZ in het Constant Vanden Stockstadion tegen Anderlecht. Het wordt de 5e keer dat ik in het buitenland naar een wedstrijd ga kijken. Van de voetbalhoogtepunten van die wedstrijden weet ik weinig meer. Het zijn vooral de stadions die ik me herinner. Het is een klein rijtje met grote namen: Emirates (Londen), Nou Camp (Barcelona), Maracana (Rio) en White Hart Lane (Londen). Lees verder

Steun voor Teun

De keren dat ik in mijn tienerjaren een hockeystick vasthield, zijn op de vingers van 2 handen te tellen. Als ik het deed, was het tijdens een gymles op school. De jongens uit mijn klas hadden, net als ik, weinig gevoel voor het spelletje. Als de gymdocent even niet oplette, gebruikten we de sticks liever als honkbalknuppel of als struikelhaak. Lees verder