Ik ga met mijn tijd mee als het over moderne technologie gaat. Als ik aanteken doe ik dat liever op mijn telefoon dan in een boekje, als ik een tekst schrijf check ik liever de website van het Groene boekje dan het echte Groene boekje en journalistieke hoogstandjes lees ik liever digitaal (van De Correspondent) dan in de krant (die ik alleen op zaterdag nog aanschaf). Het lag dan ook voor de hand dat ik deze zomer de overstap naar een e-vakantieboek op mijn androidtelefoon zou gaan maken. Lees verder
Auteur archieven: Iwan Oving
Kerstkiespijn
Pijn is een verplicht vak aan de Universiteit van het leven. Wanneer het volgende tentamen plaatsvindt weet je nooit van te voren.Mijn laatste tentamen viel in de feestdagen.Veel pijnpunten stonden er tot nu toe niet op mijn lijst. Een tweedaagse spitaanval op mijn 46e, een afgescheurde knieband op mijn 31e en een gedraaid klokkenspel op mijn 16e, verder kwam ik niet. Op Kerstavond ging mijn tentamen over de ontstoken kies. Lees verder
De ruilvrouw
Van de scharrel van je beste vriend moet je afblijven. Een regel zo helder als het zeewater rond Guadeloupe. Toch kan ik me één avond herinneren waarop ik de grenzen van deze regel aftastte. Het gebeurde in de zomer van 1986, op de dansvloer van discotheek De Treemter in het Friese dorpje Grouw. Cock Robin’s The Promise you made klonk luid in onze oren. Lees verder
Gestrande potvis
‘I just finished a walk to the toilet in 60 minutes’, had ik kunnen twitteren. Dat was ongeveer de tijd die ik nodig had om van mijn bed naar het toilet in onze badkamer te gaan. Een traject van nog geen 7 meter schat ik. ‘Dan plas je toch in een fles’, adviseerde mijn nichtje terwijl ik als een aangespoelde potvis voor de badkamerdeur lag. Lees verder
Haatmof
Tijdens mijn vakantie las ik HhhH, ‘Himmlers hersens heten Heydrich’. Het verhaal gaat over een waargebeurde moordaanslag op de bedenker van de gaskamer. Een mof van de ergste soort. In Egmond, het dorp waar ik tussen mijn 10e en 16e opgroeide, viel het woord mof regelmatig. Bijvoorbeeld als we spraken over de dominante aanwezigheid van Duitse toeristen op het strand van Egmond aan Zee. Lees verder
Steentje bijdragen
Een vakantie zonder reisverzekering, een leven zonder begrafenisverzekering, een autorit zonder ongevallenverzekering. Ik verzeker het liefst zo weinig mogelijk. Voor mijn vrouw ligt dat anders. Een pensioentekort, een krappe uitvaart of een ander onderverzekerd evenement maken haar onrustig. Dus heb ik ook een begrafenispotje en gaan we alleen nog verzekerd op reis. Lees verder
Vrijheid
Vrijheid. Rond 5 mei krijgt het woord opeens een zware lading. Door het jaar heen is de lading lichter. Een gevoel van vrijheid associeer ik dan niet met oorlog en vrede maar met kleine dingen: een ingelaste vrije dag, een biertje op een zonnig terras of met mijn linkerarm uit het raam van mijn auto op weg naar huis. Lees verder
Tomatencoupe
Mijn hoofd is niet geschikt om zonder haar door het leven te gaan. Heette ik Bruce Willis, Humberto Tan of Rogier Nolta dan had ik er minder moeite mee gehad. Mannen met hoofden als vette tomaten op gespierde nekken. Haar is bij hen overbodige franje. Lees verder
In dit land
In dit land van wind en water
Schuimen wolken uit de klei
Olie verven op de golven
Grove kluiten aan de prei Lees verder
Kersensaus op vanille-ijs
“Ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah.” Met het ritme van een handzaag die traag op en neer gaat in een houten balk, hoorde ik vannacht een mensenstem. Ik lag in bed toen ik de stem hoorde.Half slapend had ik er een andere betekenis aan gegeven. Ik dacht dat onze buurjongen de grenzen van zijn prille verkering verkende, in zijn slaapkamer grenzend aan die van ons. Lees verder