Kerstkiespijn

Pijn is een verplicht vak aan de Universiteit van het leven. Wanneer het volgende tentamen plaatsvindt weet je nooit van te voren.Mijn laatste tentamen viel in de feestdagen.Veel pijnpunten stonden er tot nu toe niet op mijn lijst. Een tweedaagse spitaanval op mijn 46e, een afgescheurde knieband op mijn 31e en een gedraaid klokkenspel op mijn 16e, verder kwam ik niet. Op Kerstavond ging mijn tentamen over de ontstoken kies. Lees verder

De ruilvrouw

Van de scharrel van je beste vriend moet je afblijven. Een regel zo helder als het zeewater rond Guadeloupe. Toch kan ik me één avond herinneren waarop ik de grenzen van deze regel aftastte. Het gebeurde in de zomer van 1986, op de dansvloer van discotheek De Treemter in het Friese dorpje Grouw. Cock Robin’s The Promise you made klonk luid in onze oren. Lees verder

Gestrande potvis

‘I just finished a walk to the toilet in 60 minutes’, had ik kunnen twitteren. Dat was ongeveer de tijd die ik nodig had om van mijn bed naar het toilet in onze badkamer te gaan. Een traject van nog geen 7 meter schat ik. ‘Dan plas je toch in een fles’, adviseerde mijn nichtje terwijl ik als een aangespoelde potvis voor de badkamerdeur lag. Lees verder

Steentje bijdragen

Een vakantie zonder reisverzekering, een leven zonder begrafenisverzekering, een autorit zonder ongevallenverzekering. Ik verzeker het liefst zo weinig mogelijk. Voor mijn vrouw ligt dat anders. Een pensioentekort, een krappe uitvaart of een ander onderverzekerd evenement maken haar onrustig. Dus heb ik ook een begrafenispotje en gaan we alleen nog verzekerd op reis. Lees verder

Vrijheid

Vrijheid. Rond 5 mei krijgt het woord opeens een zware lading. Door het jaar heen is de lading lichter. Een gevoel van vrijheid associeer ik dan niet met oorlog en vrede maar met kleine dingen: een ingelaste vrije dag, een biertje op een zonnig terras of met mijn linkerarm uit het raam van mijn auto op weg naar huis. Lees verder

Tomatencoupe

Mijn hoofd is niet geschikt om zonder haar door het leven te gaan. Heette ik Bruce Willis, Humberto Tan of Rogier Nolta dan had ik er minder moeite mee gehad. Mannen met hoofden als vette tomaten op gespierde nekken. Haar is bij hen overbodige franje. Lees verder

Kersensaus op vanille-ijs

“Ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah.” Met het ritme van een handzaag die traag op en neer gaat in een houten balk, hoorde ik vannacht een mensenstem. Ik lag in bed toen ik de stem hoorde.Half slapend had ik er een andere betekenis aan gegeven. Ik dacht dat onze buurjongen de grenzen van zijn prille verkering verkende, in zijn slaapkamer grenzend aan die van ons. Lees verder

Abercrombieman

‘Een Abercrombieman had het wel gekund’, zei mijn dochter vanuit de geopende portier. Ik had haar net uitgelegd dat ik onze kapotte auto niet in mijn eentje de heuvelweg op kon duwen. Onze auto had 1000 kilometer lang gewaarschuwd dat er iets mis was. Nu was hij er klaar mee. Precies 1 kilometer voor de poort van camping Monti del Sole, onze eerste reisbestemming. Lees verder