Op 28 april 1997 schreef Jan Mulder een weergaloze column over de nevenactiviteiten van Dirk Scheringa, oud-voorzitter van AZ en oud-CEO van DSB Bank. AZ-keeper Oscar Moens had in die tijd een persoonlijk contract met Dirk Scheringa.
Boer Tammer kijkt door het raam over de akkers en zegt tegen Gerda Tammer: ‘Daar komt Scheringa alwéér. Je hebt dinsdag nog een nieuwe vingerhoed, zes knopen en een stuk aluin van hem gekocht. Wat zou er aan de hand wezen.’
Scheringa heeft de nieuwe Moensproducten bij zich. ‘Wat is dat nou weer voor mals, Scheringa’, zegt mevrouw Tammer, terwijl ze het flesje tegen het licht van de olielamp houdt.
‘Moensparfum. Heel lekker!’, zegt Scheringa.
‘Ik heb al dertig jaar eau de cologne van u in de kast staan, dat weet u wel. Wilt u mij met dit spul belachelijk maken, Scheringa?’
‘Probeer eens, dan praten we verder. Gratis flacon van Scheringa’, zegt Scheringa.
‘Ik weet het niet’, zegt de boerin, ‘hebbie daar al meer van verkocht Scheringa?’
‘Ik kom net uit Bovenkarspel, ’t was er een gekkenhuis. Ik heb thuis nieuwe Moens-parfum moeten ophalen, ze willen ’t overal onder de armen hebben: Ursem, Wervershoof, Abbekerk, Opmeer, Anna-Paulowna, noem maar op. In Opperdoes was ik in vijf minuten los. Laat Gerrit-Jan de neus er eens bij houden. Waar ben je Gerrit-Jan?’
Gerrit-Jan Tammer heeft de voordeur verlaten. Hij vertrouwt het niet.
En daarna een persoonlijk conflict. En terecht. Uitbuiter, die Scheringa (en Moens was niet zo slim om te tekenen).
Oscar Moens heeft behoorlijk last gehad van dit contract inderdaad. Ik vond het vooral geestig dat Jan Mulder de naam Moens aan een parfum plakte. Ik heb Jan nog niet om toestemming kunnen vragen. Hopelijk heeft hij geen moeite met het gebruik van deze ijzersterke passage.
Dat zal toch niet?
En ik ben het met je eens dat het op zijn minst een verrassende keuze is om de naam Moens aan een parfum te verbinden.