In 1977 diende het raam van Sigarenwinkel Jan Twisk als website van de Egmondse voetbalclub Zeevogels. Van A4’tjes, met plakband op het raam bevestigd, scande ik elke woensdagmiddag de tijden van aanvang en vertrek voor de komende zaterdag. De zaak van Twisk stond in het oude centrum van het dorp, pal naast de kerk. Soms kocht ik er een trekdrop of een schuimblok voor de weg terug.

Meneer Twisk verkocht niet alleen sigaren, kranten en snoep. Hij knipte ook jongens. Achterin de winkel stond in een nis een rode kappersstoel. Ik had er wel eens een jongen van mijn leeftijd zien zitten, maar niet vaak.

In Alkmaar ging ik met mijn vader naar kapsalon Figaro. Mijn vader lachte er om de grappen van Jos. Ik kreeg meestal de kapster, een blonde vrouw die Nel of Els heette. ’Je bent precíes je vader’, zei ze elke keer. Na de verhuizing was ik er niet meer geweest. En had ik dringend behoefte aan een andere kapper.

Vanuit de rode stoel zag de winkel van Twisk er heel anders uit. Net als meneer Twisk zelf. Ik sloot mijn ogen en hoorde alleen zijn schaar. Ik dacht aan Nel of Els van Figaro. Haar vingers roken niet naar sigaren. En ze was minder hardhandig dan de tabakswinkelier. Na minder dan 10 minuten knoopte Twisk de kappersmantel los. ‘Zo, jij kunt weer vrijuit koppen jongen’, zei hij.

De daarop volgende woensdagen keek ik niet alleen naar de voetbaltijden maar ook naar mijn haar. In de spiegeling van het raam zag ik dat het bloempotmodel geleidelijk weer plaats maakte voor een warrige bos.

Op de foto staat de inmiddels gesloten sigarenwinkel afgebeeld. Het origineel is gemaakt door Jonne Kingma. Kijk voor meer foto’s op www.jonnekingma.eu.