Lelijke tas

Sinterklaasavond in 1979 was er één die ik nooit zal vergeten. Er waren vast een heleboel geslaagde cadeaus maar die zie ik niet meer voor me. Wat ik me nog wél herinner, is het grote cadeau van mijn opa en oma.

Oma wist dat ik een zwart-witte voetbaltas van het merk Adidas wilde hebben. De kleuren zwart en wit pasten goed bij het zwart-witte tenue van mijn voetbalclub. Adidas was mijn favoriete merk omdat AZ er in voetbalde.

Ik ben er nog steeds niet achter waarom oma een compleet andere tas meenam uit Sneek. Vond ze de tas te duur? Had ze een hekel aan de kleuren zwart-wit? Had ze problemen met het merk Adidas omdat Adi Dassler fout was in de 2e Wereldoorlog?

Toen ik het grote cadeau uitpakte wist ik het na 3 seconden al: dit was geen zwart-witte Adidas-tas maar een merkloze, superlelijke rode tas met zwarte hengsels. ‘Deze tas hoef ik niet’, iets van die strekking heb ik gezegd voordat ik mijn kersverse cadeau in een hoek van onze woonkamer smeet.

Dit verhaal heeft geen happy end. De rest van het seizoen moest ik het doen met de rood-zwarte voetbaltas van opa en oma uit Sneek.

5 gedachten over “Lelijke tas

  1. Haha. Wij vinden het probleem herkenbaar. Arme opa en oma, maar niet zo slim. Ik had het zelf ooit met een trui die mijn moeder voor me aan het breien was. Die moest smalle strepen hebben. Ging ze ineens halverwege verder met brede strepen. Maar dat was niet hip. Dus toen ze we was heb ik het breiwerk van brede strepen uitgetrokken. De hele kamer vol wol. Mijn moeder janken. Ik spijt. Eind van het liedje was dat de trui met smalle strepen er toch kwam. Ik heb hem nog!

    • Toch lief van je moeder dat ze de goede trui voor je maakte. Die tas heb ik volgens mij maar een half seizoen gebruikt hoor. Mijn ouders waren van de Dr Spock-generatie. Niet te soft.

  2. Weet je wat nog erger is? Geen cadeau krijgen, omdat je moeder per ongeluk twee keer de naam van je zus op de lootjes heeft geschreven. Nu zit mijn zus met 2 boeken van Tatiana de Rosnay en heb ik niks. Hahahah. Ik kan er gelukkig erg om lachen.

  3. Wezenlijk boeiend! Bent u misschien van plan nog meer van zulke stukjes te schrijven? Laten we het hopen. Ik ben in ieder geval onwijs verrast. Ga vooral zo door!

    Groeten van een bewonderaar.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *